Poem
Conservatorium
De ramen van het conservatorium staan wijdopendaarbinnen vergrijpt iemand zich aan eeuwenoude gevoelens
de vleugel jammert en klaagt
In het park scheren zwaluwen het gras
oogsten lucht en insecten
Hoe te leven? Voor wat?
Grote wagen waarop kleine antwoorden passen
Zo precies als deze zwaluwen die geven
vliegensvlug
Iemand daarbinnen houdt plotseling op met spelen
vloekt en slaat zijn vleugel dicht.
original title: 'Conservatorium'
« back to the poet
