Poem
Verblijfplaats onbekend
Het dier wacht niet. Het springtals het een hert is over gedoornde
struiken, maar het heeft geenszins
het idee dat er tijd zit tussen de sprong
en de gedachte aan die sprong.
Wij zijn het die dat soms denken.
En als hetzelfde dier geen hert maar
een konijn is, zit het soms stil alsof
het wacht. Toch is het eerder omdat wij even
geen gebeurtenis met het konijn kunnen
verbinden. Zitten is meestal niet voldoende.
Dat moet aangevuld worden.
Met wat? Schaduw van boom, aanwezigheid
van lunch, schaduw van jager, vos, fret of
geweer, als er maar iets is, dan zijn
we tevreden. Zo stil bestaat niets. Gewend
aan actie, aan iets wat afwijkt van een plaat,
willen we desnoods een prent, waarop een
hert of een konijn net zo gereed is, maar
dan thuis aan de muur. Binnen de lijst
zit het dier voor ons klem. Indien afgebeeld
slinkt onze zin naar meeslepende verhalen.
Wat mooi! Net echt! Misschien niet eens naar
het leven getekend. Buiten bestaan geen prenten.
Als hetzelfde dier daarom een vogel is, komt hij
ons pas echt tegemoet in een duikvlucht of
klapwiekend over het water. Hij maakt zijn
verhaal, zodat hij past in hymnes, oden en
nursery rhymes. Eerste vlucht, dan typografie.
Dit is taal uit het rijk der dieren. Laadt hen
op tot fabels, zoals dat wel gebeurd is. Of zoek
een andere doos waarin we hert, vogel of konijn
kunnen verpakken. De ogen blauw? Poten gehoefd?
Oh, ah... graag meer zodat we het kunnen verdragen.
Is het angstig? Zeldzaam hier? Schrammen, littekens?
Ons koninkrijk voor een verhaal. En met die doos
van sprong, vertakt gewei, dus oud, ogen lichtbruin,
schram, oor of hoef hebben we het even. De doos
verkleurt onder onze ogen. En als hetzelfde dier
een mol is, moet het maar niet boven de grond komen.
Dreiging van dood? Vernederende achterklap?
Dat niet alleen. Als het veld leeg is, willen we
een dier. Daar is de mol. Geen bril, geen jas. Nooit
genoeg trucs om van zijn komst een show te maken.
Geen grap, geen kleur. Geen pirouette. Het doek
zakt voor hij iets heeft gedaan.
original title: 'Verblijfplaats onbekend'
« back to the poet
