Poem

Psyche

voor Marina Tsvetajeva


Je dwaalde rond door Praag,
je schuilde net als ik
in het kerkje bij de heuvels:
`het overwonnen huis'- geen was,
geen stof, geen dagelijkse misère;
`huis van de ziel' (niet van het lijf
dat eten vraagt en slapen wil).

Jij die met woorden streelde
en met een komma kussen kon,
die liefde woest inscheepte
in een witte enveloppe,
jij knielde daar. En ik

blijf overeind, maar hoe?
`Niets is bij mij als bij de mensen,'
schreef jij, en als een vlinder
vloog je op van elk druk kruispunt.


original title: 'Psyche'




« back to the poet

---