Poem

LIEFDE

De wolk en het raam lachen samen.
De wolk komt naar beneden,
trekt haar kleren uit.
Kijk…
Beiden breken in stukken op het bed.
Het bed waakt over onze slaap.
Uit de kast klinken stemmen van kleren.
De muren verklappen de kleinste details aan de buren.
Het dak roept de hemel voor familieberaad.
Snel
Een harde lach ontsnapt aan de muur.
Wij moeten ze tegen houden.
Zo niet, dan brult de wereld van het lachen.


translated by Kees Nijland
original title: 'LIEFDE'




« back to the poet

---