Poem
IN PARADISUM
Prima bedenksel is het hoofden verre van gevangenis:
gedachten lopen in en uit,
over de balustraden hangen
oude en dierbare momenten,
nu eens geprononceerd en geurig
dan weer verzadigd achterover.
Alles heel smaakvol ingericht
met de geschiedenis der mensheid,
en praktisch ook: opdrachten komen binnen
en worden uitgevoerd, instincten stompen af
en groeien aan. Geen flauw idee
wanneer het maar eens afgelopen moet zijn.
Daar is net iets acht-, negenjarigs gaande,
een dichtbegroeide schutting in de zon
tussen burgermansschuurtjes
en onbedorven buren in de tuin,
kat en vlinder, ‘komen jullie binnen?’
Tevredenheid straalt ervan af
in het holst van het hoofd,
alles rimpelt, ritselt en veert op
als ik even kom binnendrijven.
original title: 'IN PARADISUM'
« back to the poet
